بنیامین فرجی، پدیده ۱۴ ساله تنیس روی میز ایران در یک مصاحبه جالب گفت: پیروزی من مقابل قهرمان جهان و المپیک یکی از بزرگترین موفقیتهای تاریخ ورزش ایران است که به لطف خدا رقم خورد.
به گزارش سایت رسمی فوتبال برتر و به نقل از ایرنا، فرجی با اشاره به اینکه از پنج سالگی به رشته تنیس روی میز روی آورده گفت: پدرم قبلا عضو تیم ملی بود و بیشترین نقش را در علاقه و فعالیت من به تنیس روی میز داشت. اولین ایرانی هستم که در رده سنی نوجوانان بالاتر از چین، ژاپن، کره جنوبی و چین تایپه قرار گرفتم و قهرمان جهان شدم. خیلی از این موضوع خوشالم که در این رده نفر اول جهان هستم.
او درباره پیروزی مقابل قهرمان جهان و المپیک در مسابقات قهرمانی آسیا هم گفت: این پیروزی یک کار تاریخی بود که انجام دادم. به خاطر پیروزی مقابل قهرمان چینی خیلی خوشحالم. در راه رسیدن به این هدف بینظیر از پدر و مادرم تا رئیس فدراسیون، مربیان تیمهای ملی نوجوانان و بزرگسالان کمک کردند و از احسانیمهر، خلیلینیا و رییس هیات تهران و اعضای تیمهای ملی تشکر میکنم که کنارم بودند و به من کمک کردند.
پدیده تنیس روی میز ایران ادامه داد: در این مدت حریف تمرینی من پدرم بود و مردم ایران و خبرنگاران هم واقعا به من انگیزه و روحیه میدادند. همه آنها در موفقیت من اثرگذار بودند. برد قهرمان جهان و المپیک در رشته پینگپنگ برای ایرانیها به ویژه یک نوجوان ۱۴ ساله یک کار نشدنی بود و من با حمایت و کمک همه توانستم به این برد تاریخی برسم.
فرجی گفت: من هر روز دو جلسه تمرین و بدنسازی دارم و خیلی سخت تمرین میکنم. ابتدا که فعالیتم را در تنیس روی میز آغاز کردم و در مسابقات مختلف بازی کردم، کسانی که من را نمیشناختند فکر میکردند راحت میبازم چون من یک نوجوان هستم. زمانی که مسابقه را بردم بازم کسی باورش نمیشد که به برد رسیدم.
او در پاسخ به این پرسش که حریف چینی پس از شکست چه واکنشی نشان داد هم گفت: این برد من یکی از بزرگترین موفقیتهای تاریخ ورزش ایران است که به لطف خدا رقم خورد. به همین دلیل حریفم شوکه شده بود و باورش نمیشد. او بعد از باخت با من خیلی رفتار شایسته و بزرگ منشانهای داشت. نه تنها او بلکه مربی و هم تیمیهایش هم رفتار محترمانهای داشتند زیرا همه آنها عنواندار جهان و المپیک هستند.
ملیپوش تنیس روی میز ایران در پایان گفت: بعد از این برد نگاهها به من خیلی تغییر کرد و امیدوارم بتوانم در آینده طلای نوجوانان و جوانان جهان و المپیک و بعد از آن طلای المپیک ۲۰۳۲ استرالیا کسب کنم و باعث افتخار خودم، خانوادم، کشورم و مردم ایران باشم.
تا کنون نظری ثبت نشده است!